Over mij

Sinds ik me kan herinneren, als klein meisje al, help ik mensen die niet goed kunnen meekomen, kom ik op voor kinderen die gepest worden, troost ik als ik verdriet zie en heb ik een luisterend oor als iemand met een probleem zit.

Mijn wens om anderen te helpen en ondersteunen is heel groot, tegelijkertijd voelde ik dat ik eerst mezelf moest helpen.

Mijn vader overlijdt na een kort ziekbed, als ik 29 jaar ben. Een groot verlies, maar ik kom er niet aan toe om daar bij stil te staan. Ik ga een jaar later uiteindelijk in therapie bij een HSP therapeut, omdat ik me erg eenzaam voel en het verlies van mijn vader wil aankijken. Ik ga ook aan de slag met de thema’s schuld en schaamte.

Ik ga samenwonen, met iemand die al een zoon heeft en we krijgen samen een prachtige dochter. De relatie gaat niet vanzelf. Door ziekte van mijn vriend, besluiten we in een rustiger omgeving te gaan wonen. Dat voelt als vakantie, we komen op adem, maar na een aantal jaren voelen we toch dat dit niet ons thuis is. We pakken na een aantal jaren weer onze spullen en vinden onze plek in de stad.

Ik wil me graag ontwikkelen, persoonlijk en op het werk. Ik voel dat bepaalde situaties steeds terugkomen en dat ik daar graag meer zicht op wil krijgen. Ik besluit uiteindelijk een NLP opleiding te doen. We gaan gelijk de diepte in en ik dompel me onder in de materie, het voelt als thuiskomen. Ik wil ook de vervolgopleiding doen.

Gelijktijdig met de start van de Master NLP, voel ik een knobbel in mijn rechterborst. Het blijkt foute boel; borstkanker. Gelukkig blijken het ziektetraject en de opleiding uitstekend samen te gaan. Daarnaast ga ik systemisch aan de slag, om e.e.a. in mijn familiesysteem inzichtelijk en op orde te krijgen. Om te doorvoelen, om vervolgens los te laten.

Ik ga re-integreren in coronatijd bij een nieuwe werkgever, nadat ik op medisch gebied ‘klaar’ ben. Ik probeerde dat nog in een ultieme poging bij mijn oude werkgever, maar daar val ik uit door een burn-out en overspannenheid, omdat mijn werkgever niet wil meebewegen, zodat ik me gedwongen voel om stappen te maken, die ik eigenlijk helemaal niet kan of wil nemen. Ik vraag hulp bij het Helen Dowling instituut, die me helpt te ontwarren.

Helaas komt dan na ruim tweeëneenhalf jaar een nieuwe diagnose; er zit een uitzaaiing in mijn oksel. Ik ga opnieuw de molen in en een 2e, medisch traject volgt. Ik ben dan net gestart met een opleiding voor energetisch therapeut. Opnieuw blijken persoonlijke ontwikkeling en ziekte goed samen te gaan. Als ik mijn eigen tempo mag bepalen en alles er mag zijn. De vermoeidheid, de misselijkheid, mijn kale kop, het voelt alsof alle (ego) lagen van me afvallen.

Daar waar ik na mijn 1e diagnose heel erg de behoefte voelde om veel mijn ziekte, te delen, als een soort coming out, maak ik nu mijn wereld zo klein mogelijk en ga ik  eerst naar binnen. Ik vraag me af wat de ziekte me wil vertellen en wat ik te leren heb. Ik schakel hulpbronnen in en gooi mijn leven om. Anders eten, acupunctuur, sporten, supplementen en veel rust, helpen me om overeind te blijven.

In het ziekenhuis, bij UWV en ook in mijn omgeving, mis ik vooral de verbinding, het gezien worden als mens (en niet alleen als patiënt), ik mis zachtheid en afgestemde communicatie. Het contact is vaak vermoeiend en gaat over behandelplannen, over regels en formaliteiten, over geld. Ik mis de mogelijkheid om te praten over wat mij bezighoudt en merk dat iedereen  van invult voor mij. Alle informatie die op me afkomt, kan ik niet verwerken. Het is te veel. De vragen ‘wat kan ik voor je betekenen’ of ‘wat houdt je bezig’ waren helpend geweest. Er worden veel fouten gemaakt, bij UWV, in het ziekenhuis, die pijnlijk zijn.

Op 1 september jl. startte ik met een opleiding voor ervaringsdeskundigheid. Ik wil organisaties helpen te verzachten, de mens centraal te stellen (en niet de case) en passend te communiceren. Om nieuwsgierig en open naar elkaar toe te zijn, zodat we verbinding met elkaar maken en er een open gesprek kan plaatsvinden. 

Ik heb genoeg geleerd en ervaren om jou te coachen en ondersteunen als je  zelf in een pittig traject zit. Voel je je kwetsbaar of zit je vast? Ik bied je alle ruimte om jouw eigen antwoorden beschikbaar te maken. Zodat jij leert te navigeren op je eigen kompas, om te voelen en te weten wat jij nodig hebt en jouw eigen koers te varen in tijden dat het lastig is om je hoofd boven water te houden.